Древнегреческо-русский словарь. Т.1

Древнегреческо-русский словарь: Ок. 70 000 слов. Т.1 / Составил И. Х. Дворецкий. Под редакцией С.И. Соболевского. С приложением грамматики, составленной С.И. Соболевским. - М.: ГИС, 1958

1958

Содержание

Предисловие

Условные сокращения

Греческий алфавит

Α

ΑΒΟΥΚΟΛΗΤΟΣ

ΑΒΥΣΣΟΣ

ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ

ΑΓΑΣΜΑ

ΑΓΕΙΤΩΝ

ΑΓΕΡΩΧΩΣ

ΑΓΚΑΛΗ

ΑΓΚΩΝ

ΑΓΝΙΖΩ

ΑΓΝΩΣΑΣΚΕ

ΑΓΟΡΕΥΩ

ΑΓΡΙΑΝΕΣ

ΑΓΡΥΠΝΗΤΙΚΟΣ

ΑΓΧΙΝΟΙΑ

ΑΓΩ

ΑΓΩΓΙΟΝ

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΣ

ΑΔΕΙΑ

ΑΔΗΛΟΣ

ΑΔΙΑΝΤΟΣ

ΑΔΙΚΗΜΑ

ΑΔΟΛΟΣ

ΑΔΡΥΜΗΣ

ΑΕΙ

ΑΕΙΦΡΟΥΡΟΣ

ΑΕΡΟΔΙΝΗΣ

ΑΖΗΧΕΣ

ΑΗΤΟΣ

ΑΘΕΤΟΣ

ΑΘΛΗΤΙΚΩΣ

ΑΘΡΟΟΣ

ΑΙ

ΑΙΓΙΑΛΟΣ

ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ

ΑΙΔΩΣ

ΑΙΘΟΨ

ΑΙΜΑΣΙΩΔΗΣ

ΑΙΝΕΑΔΗΣ

ΑΙΝΟΣ

ΑΙΠΥ

ΑΙΠΥ

ΑΙΡΕΩ

ΑΙΣΘΗΣΙΣ

ΑΙΣΧΡΟΚΕΡΔΕΙΑ

ΑΙΤΙΑ

ΑΙΧΜΑΤΑΣ

ΑΚΑΙΡΕΩ

ΑΚΑΝΘΟΣ

ΑΚΑΤΑΦΡΟΝΗΤΟΣ

ΑΚΕΣΤΡΟΝ

ΑΚΙΝΗΤΟΣ

ΑΚΜΗ

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΙΣ

ΑΚΟΡΕΣΤΟΣ

ΑΚΟΥΩ

ΑΚΡΑΤΟΣ

ΑΚΡΙΤΟΣ

ΑΚΡΟΚΟΜΟΣ

ΑΚΡΟΤΗΣ

ΑΚΤΙΝΕΣΣΙ

ΑΛΑΖΟΝΙΚΟΣ

ΑΛΑΣ

ΑΛΕΕΙΝΟΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

ΑΛΗΘΕΙΑ

ΑΛΙΑΕΤΟΣ

ΑΛΙΜΜΑ

ΑΛΙΣΚΟΜΑΙ

ΑΛΚΗ

ΑΛΛΑΚΤΕΟΝ

ΑΛΛΟΕΘΝΗΣ

ΑΛΛΟΣ

ΑΛΜΑΙΑ

ΑΛΟΙΦΗ

ΑΛΥΚΤΟΠΕΔΗ

ΑΛΦΙΤΟΝ

ΑΛΩΩ

ΑΜΑΞΑ

ΑΜΑΡΤΩΛΙΑ

ΑΜΒΛΟΟΜΑΙ

ΑΜΕΙΒΩ

ΑΜΕΜΠΤΩΣ

ΑΜΕΤΡΗ

ΑΜΙΑΝΤΟΣ

ΑΜΜΟΝΙΤΡΟΝ

ΑΜΟΙΡΟΣ

ΑΜΠΕΧΩ

ΑΜΥΛΙΟΝ

ΑΜΦΑΝΑΙΑ

ΑΜΦΙΑΡΑΟΣ

ΑΜΦΙΔΕΔΗΕ

ΑΜΦΙΘΗΓΗΣ

ΑΜΦΙΛΕΓΩ

ΑΜΦΙΠΛΗΚΤΟΣ

ΑΜΦΙΣΤΗΜΙ

ΑΜΦΟΡΕΥΣ

ΑΝΑ

ΑΝΑΒΕΒΡΟΧΕΝ

ΑΝΑΓΕΝΝΑΩ

ΑΝΑΓΝΩΣΙΣ

ΑΝΑΓΩΓΗ

ΑΝΑΔΙΔΩΜΙ

ΑΝΑΘΑΡΡΕΩ

ΑΝΑΙΝΟΜΑΙ

ΑΝΑΙΣΧΥΝΤΙΑ

ΑΝΑΚΕΡΑΝΝΥΜΙ

ΑΝΑΚΟΛΟΥΘΟΝ

ΑΝΑΚΤΑΟΜΑΙ

ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ

ΑΝΑΛΟΓΙΣΜΟΣ

ΑΝΑΜΑΧΟΜΑΙ

ΑΝΑΝΔΡΙΑ

ΑΝΑΞΙΛΑΟΣ

ΑΝΑΠΕΙΡΑ

ΑΝΑΠΛΑΣΣΩ

ΑΝΑΠΟΛΥΤΟΣ

ΑΝΑΡΘΡΩΣ

ΑΝΑΡΡΩΝΝΥΜΙ

ΑΝΑΣΠΑΩ

ΑΝΑΣΤΡΕΦΩ

ΑΝΑΤΕΛΛΩ

ΑΝΑΤΡΗΣΙΣ

ΑΝΑΦΕΡΩ

ΑΝΑΦΩΝΕΩ

ΑΝΔΕ

ΑΝΔΡΙΑΝΤΟΠΟΙΟΣ

ΑΝΔΡΟΦΟΝΤΗΣ

ΑΝΕΙΠΟΝ

ΑΝΕΛΚΥΩ

ΑΝΕΝΘΟΥΣΙΑΣΤΟΣ

ΑΝΕΠΙΚΛΗΤΩΣ

ΑΝΕΠΙΤΙΜΗΤΟΣ

ΑΝΕΤΕΡΟΙΩΤΟΣ

ΑΝΕΧΩ

ΑΝΗΜΕΡΟΣ

ΑΝΘΕΜΙΟΝ

ΑΝΘΙΣΤΗΜΙ

ΑΝΘΡΩΠΗΙΗ

ΑΝΘΥΠΟΠΤΕΥΩ

ΑΝΙΗΜΙ

ΑΝΙΣΤΗΜΙ

ΑΝΟΙΚΕΙΟΣ

ΑΝΟΜΟΛΟΓΟΣ

ΑΝΟΥΒΙΔΕΙΟΝ

ΑΝΤΑΙΤΕΩ

ΑΝΤΑΠΑΜΕΙΒΟΜΑΙ

ΑΝΤΕΙΡΟΜΗΝ

ΑΝΤΕΠΙΒΟΥΛΕΥΩ

ΑΝΤΕΧΩ

ΑΝΤΙΒΑΤΙΚΟΣ

ΑΝΤΙΔΙΔΩΜΙ

ΑΝΤΙΚΑΤΙΣΤΗΜΙ

ΑΝΤΙΚΡΟΥΩ

ΑΝΤΙΛΗΨΙΣ

ΑΝΤΙΜΙΣΘΙΑ

ΑΝΤΙΠΑΛΟΝ

ΑΝΤΙΠΕΜΠΩ

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΟΣ

ΑΝΤΙΡΡΟΠΩΣ

ΑΝΤΙΣΤΡΕΦΩ

ΑΝΤΙΤΟΛΜΑΩ

ΑΝΤΙΦΡΙΣΣΩ

ΑΝΤΟΦΘΑΛΜΕΩ

ΑΝΥΠΟΜΟΝΗΤΟΣ

ΑΝΩ

ΑΝΩΦΕΛΕΙΑ

ΑΖΙΟΣ

ΑΟΙΔΕ

ΑΠΑΓΓΕΛΤΗΡ

ΑΠΑΙΔΕΥΣΙΑ

ΑΠΑΛΛΑΚΤΙΚΟΣ

ΑΠΑΜΕΛΕΟΜΑΙ

ΑΠΑΞ

ΑΠΑΡΙΘΜΕΩ

ΑΠΑΤΕΡΘΕ

ΑΠΕΙΚΑΖΟ

ΑΠΕΙΡΙΑ

ΑΠΕΛΠΙΖΟ

ΑΠΕΡΔΩ

ΑΠΕΣΘΕΟΜΑΙ

ΑΠΗΛΙΞ

ΑΠΙΣΤΟΣ

ΑΠΛΟΣ

ΑΠΟ

ΑΠΟΒΡΙΖΩ

ΑΠΟΔΑΤΕΟΜΑΙ

ΑΠΟΔΕΩ

ΑΠΟΔΟΚΙΜΑΖΩ

ΑΠΟΘΕΩΣΙΣ

ΑΠΟΙΧΟΜΑΙ

ΑΠΟΚΕΡΜΑΤΙΖΩ

ΑΠΟΚΝΑΙΩ

ΑΠΟΚΡΥΦΟΣ

ΑΠΟΛΕΙΠΩ

ΑΠΟΛΛΥΜΙ

ΑΠΟΛΥΩ

ΑΠΟΜΝΥΜΙ

ΑΠΟΝΟΣΦΙΖΩ

ΑΠΟΠΙΕΖΟ

ΑΠΟΠΡΙΣΜΑ

ΙΠΟΡΟΣ

ΑΠΟΣΒΕΝΝΥΜΙ

ΑΠΟΣΜΙΚΡΥΝΩ

ΑΠΟΣΤΕΡΗΤΗΣ

ΑΠΟΣΥΣΣΙΤΕΩ

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ

ΑΠΟΤΟΜΗ

ΑΠΟΤΥΜΠΑΝΙΖΩ

ΑΠΟΦΕΥΓΩ

ΑΠΟΧΕΙΡΟΤΟΝΕΩ

ΑΠΠΙΟΣ

ΑΠΡΟΞΕΝΟΣ

ΑΠΤΑΙΣΤΟΣ

ΑΠΨΔΟΣ

ΑΡΑΙΟΣ

ΑΡΓΑΔΗΣ

ΑΡΓΟΣ

ΑΡΓΩΣ

ΑΡΕΤΗ

ΑΡΙ

ΑΡΙΣΘΑΡΜΑΤΟΣ

ΑΡΙΣΤΟΝ

ΑΡΚΤΟΣ

ΑΡΜΟΖΩ

ΑΡΟΤΗΡ

ΑΡΡΕΝ

ΑΡΣΑΚΗΣ

ΑΡΤΕΜΙΣΙΑ

ΑΡΤΙΤΡΕΦΗΣ

ΑΡΧΑΙΟΣ

ΑΡΧΙΔΑΜΟΣ

ΑΡΧΩΝ

ΑΣΕΒΗΣ

ΑΣΙΑΤΙΣ

ΑΣΚΕΩ

ΑΣΟΜΑΙ

ΑΣΠΛΑΓΧΝΟΣ

ΑΣΤΕΠΤΟΣ

ΑΣΤΟΧΙΑ

ΑΣΤΥΑΓΗΣ

ΑΣΥΜΒΟΛΟΣ

ΑΣΦΑΚΤΟΣ

ΑΣΧΟΛΟΣ

ΑΤΑΡΝΕΙΤΙΣ

ΑΤΕΝΙΖΩ

ΑΤΙΜΟΣ

ΑΤΟΠΙΑ

ΑΤΡΟΠΑΤΙΑ

ΑΤΥΧΕΩ

ΑΥΘΑΔΙΣΜΑ

ΑΥΛΗΤΡΙΣ

ΑΥΠΝΟΣ

ΑΥΤΙΚΑ

ΑΥΤΟΘΕΝ

ΑΥΤΟΜΕΔΩΝ

ΑΥΤΟΣΕ

ΑΥΤΟΦΩΡΑΤΟΣ

ΑΦΑΓΝΙΖΟΜΑΙ

ΑΦΑΡΕΥΣ

ΑΦΕΣΙΣ

ΑΦΘΟΝΟΣ

ΑΦΙΛΑΓΑΘΟΣ

ΑΦΟΒΟΝ

ΑΦΡΑΔΜΩΝ

ΑΦΥΗ

ΑΧΑΙΟΙ

ΑΧΕΩΝ

ΑΧΡΕΙΟΝ

ΑΨΑΥΣΤΟΣ

ΑΩΤΟΣ

Β

Γ

Δ

ΔΑΙΜΟΝΙΟΝ

ΔΑΙΩ

ΔΑΚΤΥΛΟΔΕΙΚΤΟΣ

ΔΑΝΑΑΙ

ΔΑΡΔΑΝΙΗ

ΔΑΣΥΝΟΜΑΙ

ΔΑΨΙΛΟΣ

ΔΕΔΟΡΚΑ

ΔΕΙΚΤΗΡΙΑΣ

ΔΕΙΝΟΣ

ΔΕΙΣΟΖΟΣ

ΔΕΚΑΤΑΛΑΝΤΟΝ

ΔΕΛΤΟΟΜΑΙ

ΔΕΝΝΟΣ

ΔΕΡΑΙΟΥΧΟΣ

ΔΕΣΠΟΖΩ

ΔΕΥΤΕΡΟΛΟΓΙΑ

ΔΕΩ

ΔΗΙΟΩ

ΔΗΛΩΣΙΣ

ΔΗΜΗΤΡΙΕΥΣ

ΔΗΜΟΚΡΙΤΕΙΟΣ

ΔΗΜΟΤΕΛΗΣ

ΔΗΤΑ

ΔΙΑ

ΔΙΑΒΟΑΩ

ΔΙΑΓΙΓΝΩΣΚΩ

ΔΙΑΓΩΓΗ

ΔΙΑΔΙΚΑΖΩ

ΔΙΑΕΙΔΩ

ΔΟΑΘΕΩ

ΔΙΑΙΡΕΩ

ΔΙΑΚΑΝΑΖΩ

ΔΙΑΚΛΕΙΩ

ΔΙΑΚΟΠΤΩ

ΔΙΑΚΡΙΤΟΣ

ΔΙΑΛΑΜΨΙΣ

ΔΙΑΛΕΠΤΟΛΟΓΕΟΜΑΙ

ΔΙΑΛΥΩ

ΔΙΑΜΕΙΒΩ

ΔΙΑΜΝΗΜΟΝΕΥΩ

ΔΙΑΝΗΜΑ

ΔΙΑΝΥΩ

ΔΙΑΠΕΡΑΙΟΩ

ΔΙΑΠΛΕΟΣ

ΔΙΑΠΟΡΕΩ

ΔΙΑΠΡΥΤΑΝΕΥΩ

ΔΙΑΡΡΑΙΝΟΜΑΙ

ΔΙΑΣΕΙΣΤΟΣ

ΔΙΑΣΚΟΠΙΑΟΜΑΙ

ΔΙΑΣΤΕΛΛΩ

ΔΙΑΣΨΖΩ

ΔΙΑΤΕΜΝΩ

ΔΙΑΤΡΕΧΩ

ΔΙΑΦΑΙΝΩ

ΔΙΑΦΗΜΙΖΩ

ΔΙΑΦΟΡΟΣ

ΔΙΑΧΕΙΡΟΤΟΝΕΩ

ΔΙΑΨΥΧΩ

ΔΙΔΟΑΣΙ

ΔΙΕΓΓΥΑΩ

ΔΙΕΚΠΛΟΟΣ

ΔΙΕΞΕΛΙΣΣΩ

ΔΙΕΡΟΣ

ΔΙΕΧΩ

ΔΙΗΧΗΣ

ΔΙΙΤΕΟΝ

ΔΙΚΑΙΟΩ

ΔΙΚΛΙΣ

ΔΙΝΔΥΜΕΝΗ

ΔΙΟΙΚΕΩ

ΔΙΟΜΗΔΕΙΟΣ

ΔΙΟΡΑΩ

ΔΙΟΣΚΟΥΡ

ΔΙΠΛΟΟΣ

ΔΙΣΚΟΡΑΞ

ΔΙΦΘΕΡΑ

ΔΙΧΟΓΝΩΜΟΝΕΩ

ΔΙΩΘΕΩ

ΔΜΑΘΕΝ

ΔΟΚΕΩ

ΔΟΛΙΧΕΥΩ

ΔΟΝΑΚΟΔΙΦΗΣ

ΔΟΡΑΤΙΣΜΟΣ

ΔΟΡΥΞΟΟΣ

ΔΟΥΛΟΠΡΕΠΕΙΑ

ΔΡΑΓΜΕΥΩ

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΣ

ΔΡΟΜΕΥΣ

ΔΡΥΟΨ

ΔΥΝΑΜΙΣ

ΔΥΣ

ΔΥΣΑΠΟΣΧΕΤΟΣ

ΔΥΣΔΙΑΣΠΑΣΤΟΣ

ΔΥΣΕΠΙΜΙΚΤΟΣ

ΔΥΣΘΡΗΝΗΤΟΣ

ΔΥΣΚΛΕΗΣ

ΔΥΣΜΑΧΕΩ

ΔΥΣΟΓΚΟΣ

ΔΥΣΠΑΡΕΥΝΟΣ

ΔΥΣΠΡΟΣΒΑΤΟΣ

ΔΥΣΤΡΩΤΟΣ

ΔΥΣΧΕΡΑΙΝΩ

ΔΥΩ

ΔΩΔΩΝΙΣ

ΔΩΡΟΝ

Ε

ΕΑΣ

ΕΓΓΑΙΟΣ

ΕΓΓΥΑΩ

ΕΓΕΡΤΙΚΟΣ

ΕΓΚΑΜΠΤΩ

ΕΓΚΑΤΑΣΒΕΝΝΥΜΑΙ

ΕΓΚΕΝΤΡΙΣ

ΕΓΚΟΛΠΙΑΣ

ΕΓΚΥΚΑΩ

ΕΓΡΗΓΟΡΣΙΣ

ΕΓΧΡΑΥΩ

ΕΔΑΦΟΣ

ΕΔΡΑΙΟΣ

ΕΗ

ΕΘΗΕΙΤΟ

ΕΙ

ΕΙΔΩ

ΕΙΚΑΣΤΗΣ

ΕΙΚΩ

ΕΙΛΙΚΡΙΝΩΣ

ΕΙΜΙ

eΙΜΙ

ΕΙΡΓΩ

ΕΙΡΩ

ΕΙΣ

ΕΙΣΑΝΕΙΔΟΝ

ΕΙΣΔΥΝΩ

ΕΙΣΗΓΕΟΜΑΙ

ΕΙΣΚΩ

ΕΙΣΠΕΜΠΩ

ΕΙΣΦΕΡΩ

ΕΚ

ΕΚΑΘΗΡΑ

ΕΚΑΤΟΜ

ΕΚΒΑΛΛΩ

ΕΚΒΟΛΙΜΟΝ

ΕΚΔΕΧΟΜΑΙ

ΕΚΔΙΚΩΣ

ΕΚΕΙΝΟΣ

ΕΚΘΕΩ

ΕΚΚΑΛΕΩ

ΕΚΚΛΕΙΩ

ΕΚΚΟΜΙΖΩ

ΕΚΚΥΒΕΥΩ

ΕΚΛΕΓΩ

ΕΚΛΟΧΕΥΩ

ΕΚΜΕΛΗΣ

ΕΚΝΟΜΟΝ

ΕΚΠΕΜΠΩ

ΕΚΠΙΕΖΩ

ΕΚΠΛΕΩ

ΕΚΠΟΔΩΝ

ΕΚΠΡΑΣΣΩ

ΕΚΡΑΘΗΝ

ΕΚΣΠΕΥΔΩ

ΕΚΤΕΘΡΑΜΜΑΙ

ΕΚΤΙΚΤΩ

ΕΚΤΟΣ

ΕΚΤΡΟΠΟΣ

ΕΚΦΕΡΩ

ΕΚΦΟΡΟΣ

ΕΚΧΥΜΙΖΩ

ΕΛΑΣΑ

ΕΛΑΤΟΣ

ΕΛΑΦΡΟΣ

ΕΛΕΓΧΩ

ΕΛΕΞΑ

ΕΛΕΥΣΙΝΑΔΕ

ΕΛΙΚΩΝ

ΕΛΚΗΤΗΡ

ΕΛΛΑΣ

ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ

ΕΛΟΣ

ΕΜΑΠΟΝ

ΕΜΒΑΜΜΑ

ΕΜΒΡΕΧΩ

ΕΜΜΕΛΕΙΑ

ΕΜΜΟΝΟΣ

ΕΜΠΑΣ

ΕΜΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΩ

ΕΜΠΙΠΤΩ

ΕΜΠΝΟΟΣ

ΕΜΠΟΛΙΤΕΥΩ

ΕΜΠΥΗΜΑ

ΕΜΦΕΡΩ

ΕΜΦΥΩ

ΕΝΑΓΗΣ

ΕΝΑΛΛΑΞΙΣ

ΕΝΑΝΤΙΟΣ

ΕΝΑΠΟΤΙΝΩ

ΕΝΑΣΧΟΛΑΖΩ

ΕΝΔΕΙΓΜΑ

ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ

ΕΝΔΙΔΩΜΙ

ΕΝΔΟΝ

ΕΝΕΔΕΙΜΑ

ΕΝΕΛΙΣΣΩ

ΕΝΕΡΤΕΡΟΣ

ΕΝΗΜΑΙ

ΕΝΘΝΗΣΚΩ

ΕΝΙΑΥΤΟΣ

ΕΝΙΣΤΗΜΙ

ΕΝΝΟΕΩ

ΕΝΟΙΚΙΟΣ

ΕΝΟΧΟΣ

ΕΝΤΑΜΝΩ

ΕΝΤΕΛΙΚΟΣ

ΕΝΤΙΛΑΩ

ΕΝΤΡΙΒΩ

ΕΝΥΠΑΡΧΩ

ΕΞΑΓΓΕΛΤΙΚΟΣ

ΕΞΑΔΥΝΑΤΕΩ

ΕΞΑΙΡΩ

ΕΞΑΚΡΙΒΟΩ

ΕΞΑΜΑΡΤΙΑ

ΕΞΑΝΑΛΩΣΙΣ

ΕΝΑΝΙΗΜΙ

ΕΞΑΠΛΑΣΙΩΝ

ΕΞΑΡΕΣΚΕΥΟΜΑΙ

ΕΞΑΡΧΟΣ

ΕΞΕΓΕΙΡΩ

ΕΞΕΙΣ

ΕΞΕΠΑΔΩ

ΕΞΕΡΠΩ

ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΟΣ

ΕΞΗΚΟΝΤΑ

ΕΞΙΕΝΑΙ

ΕΞΙΣΤΗΜΙ

ΕΞΟΔΟΣ

ΕΞΟΜΝΥΜΙ

ΕΞΟΡΙΖΩ

ΕΞΟΥΣΙΑ

ΕΞΩ

ΕΞΩΤΕΡΩ

ΕΠΑΓΓΕΛΛΩ

ΕΠΑΓΩΓΟΣ

ΕΠΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ

ΕΠΑΚΡΙΒΟΩ

ΕΠΑΜΕΙΒΩ

ΕΠΑΝΑΓΩΓΗ

ΕΠΑΝΑΤΕΙΝΩ

ΕΠΑΝΘΟΠΛΟΚΕΩ

ΕΠΑΞΙΟΩ

ΕΠΑΡΚΕΩ

ΕΠΑΥΡΙΣΚΩ

ΕΠΕΔΡΗ

ΕΠΕΙΚΩΣ

ΕΠΕΙΣΕΙΜΙ

ΕΠΕΚΒΑΙΝΩ

ΕΠΕΜΒΑΛΛΩ

ΕΠΕΞΕΡΧΟΜΑΙ

ΕΠΕΡΧΟΜΑΙ

ΕΠΕΦΡΑΔΟΝ

ΕΠΗΚΟΟΣ

ΕΠΙ

ΕΠΙ

ΕΠΙΑΝΔΑΝΩ

ΕΠΙΒΑΛΛΩ

ΕΠΙΒΟΛΗ

ΕΠΙΓΕΙΝΟΜΑΙ

ΕΠΙΓΟΥΝΙΔΙΟΣ

ΕΠΙΔΕΙΓΜΑ

ΕΠΙΔΕΥΟΜΑΙ

ΕΠΙΔΙΔΩΜΙ

ΕΠΙΔΡΟΜΙΚΟΞ

ΕΠΙΖΗΛΟΣ

ΕΠΙΘΕΩ

ΕΠΙΙΔΜΩΝ

ΕΠΙΚΑΛΥΠΤΩ

ΕΠΙΚΑΤΗΓΟΡΕΩ

ΕΠΙΚΗΡΥΚΕΥΟΜΑΙ

ΕΠΙΚΛΙΝΩ

ΕΠΙΚΟΥΡΕΩ

ΕΠΙΚΡΗΝΕΙΕ

ΕΠΙΚΥΠΤΩ

ΕΠΙΛΑΜΒΑΝΩ

ΕΠΙΛΗΘΟΣ

ΕΠΙΜΑΙΝΟΜΑΙ

ΕΠΙΜΕΛΗΣ

ΕΠΙΜΗΝΙΟΣ

ΕΠΙΝΕΜΩ

ΕΠΙΝΟΜΙΑ

ΕΠΙΠΑΡΕΙΜΙ

ΕΠΙΠΙΠΤΩ

ΕΠΙΠΝΕΩ

ΕΠΙΠΟΡΕΥΟΜΑΙ

ΕΠΙΡΡΑΒΔΟΦΟΡΕΩ

ΕΠΙΡΡΟΘΟΣ

ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΩ

ΕΠΙΣΚΕΥΗ

ΕΠΙΣΚΥΝΙΟΝ

ΕΠΙΣΤΑΘΜΕΥΩ

ΕΠΙΣΤΕΛΛΩ

ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ

ΕΠΙΣΥΝΤΙΘΗΜΙ

ΕΠΙΤΑΓΜΑ

ΕΠΙΤΕΙΧΙΖΩ

ΕΠΙΤΗΔΕΙΟΣ

ΕΠΙΤΙΜΗΣΙΣ

ΕΠΙΤΡΕΧΩ

ΕΠΙΤΥΦΛΟΩ

ΕΠΙΦΘΕΓΓΟΜΑΙ

ΕΠΙΦΡΙΣΣΩ

ΕΠΙΧΕΙΡΕΩ

ΕΠΙΧΡΨΝΝΥΜΙ

ΕΠΟΔΙΑ

ΕΠΟΜΝΥΜΙ

ΕΠΟΡΝΥΜΙ

ΕΠΟΧΟΣ

ΕΠΤΑΠΟΥΣ

ΕΠΩΘΕΩ

ΕΡΑΝΟΣ

ΕΡΓΑΖΟΜΑΙ

ΕΡΓΟΝ

ΕΡΕΘΙΖΩ

ΕΡΕΠΤΟ

ΕΡΕΧΘΩ

ΕΡΗΤΥΟ

ΕΡΙΝΥΣ

ΕΡΚΟΣ

ΕΡΜΗΝΕΥΩ

ΕΡΜΟΣ

ΕΡΡΥΗΚΑ

ΕΡΥΘΡΙΑΩ

ΕΡΥΣΑΡΜΑΤΕΣ

ΕΡΧΟΜΑΙ

ΕΡΩΤΗΜΑ

ΕΣΘΕΝ

ΕΣΠΕΡΙΑ

ΕΣΤΗΞΟΜΑΙ

ΕΣΧ

ΕΣΩΤ

ΕΤΕΟΚΡΗΤΕΣ

ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ

ΕΤΕΡΩΣΕ

ΕΤΟΙΜΟΣ

ΕΥ

ΕΥΑΙ

ΕΥΑΠΟΔΟΤΟΣ

ΕΥΒΟΛΕΩ

ΕΥΓΝΩΜΩΝ

ΕΥΔΙΑ

ΕΥΔΟΞΙΑ

ΕΥΕΞΟΔΟΣ

ΕΥΕΤΗΡΙΑ

ΕΥΗΝΙΟΣ

ΕΥΘΗΜΩΝ

ΕΥΘΥΜΟΣ

ΕΥΘΥΤΡΙΧΟΣ

ΕΥΚΑΤΕΡΓΑΣΤΟΣ

ΕΥΚΟΜΟΣ

ΕΥΚΥΛΙΚΟΣ

ΕΥΛΟΓΟΣ

ΕΥΜΕΝΙΑ

ΕΥΜΥΚΟΣ

ΕΥΝΟΜΙΑ

ΕΥΟΡΚΟΣ

ΕΥΠΑΤΡΙΣ

ΕΥΠΙΣΤΩΣ

ΕΥΠΟΡΟΙ

ΕΥΠΤΕΡΥΓΟΣ

ΕΥΡΙΣΚΩ

ΕΥΡΥΜΙΔΗΣ

ΕΥΡΩΝ

ΕΥΣΟΙΑ

ΕΥΣΤΡΕΠΤΟΣ

ΕΥΤΑΞΙΑ

ΕΥΤΟΡΝΟΣ

ΕΥΤΥΧΕΩ

ΕΥΦΟΡΗΤΟΣ

ΕΥΦΩΝΟΣ

ΕΥΧΟΜΑΙ

ΕΥΩΝΟΣ

ΕΦΑΠΤΟ

ΕΦΕΛΚΥΣΤΙΚΟΣ

ΕΦΕΣΙΣ

ΕΦΗΚΑ

ΕΦΙΗΜΙ

ΕΦΙΣΤΗΜΙ

ΕΦΟΡΑΩ

ΕΦΥΜΝΕΩ

ΕΧΘΕΣΙΝΟΣ

ΕΧΙΩΝ

ΕΧΩ

ΕΧΩ

ΕΩΘΙΝΗ

ΕΩΣ

Ζ

Η

Θ

Ι

Κ

ΚΑΒΒΑΛΕ

ΚΑΘΑΓΙΣΜΟΣ

ΚΑΘΑΠΤΩ

ΚΑΘΑΡΣΙΟΝ

ΚΑΘΕΛΚΥΩ

ΚΑΘΗΚΩ

ΚΑΘΙΖΩ

ΚΑΘΙΣΤΗΜΙ

ΚΑΘΟΜΟΛΟΓΕΩ

ΚΑΘΥΠΙΣΧΝΕΟΜΑΙ

ΚΑΙ

ΚΑΟΝΟΠΟΙΙΑ

ΚΑΙΡΟΕΙΣ

ΚΑΚ

ΚΑΚΟΔΑΙΜΟΝΩΣ

ΚΑΚΟΝ

ΚΑΚΟΣ

ΚΑΚΟΥΡΓΙΚΟΣ

КΑΛΑΙΚΟΙ

ΚΑΛΕΩ

ΚΑΛΛΙΔΙΦΡΟΣ

ΚΑΛΛΙΠΑΙΣ

ΚΑΛΛΙΧΘΥΣ

ΚΑΛΟΣ

ΚΑΛΨΔΙΟΝ

ΚΑΜΙΝΕΥΤΗΣ

ΚΑΜΠΤΩ

ΚΑΝΘΑΡΟΣ

ΚΑΠΗΛΕΥΤΙΚΟΣ

ΚΑΠΦΑΛΑΡΑ

ΚΑΡΔΙΑ

ΚΑΡΝΕΙΟΣ

ΚΑΡΣΟΣ

ΚΑΡΥΣΤΙΟΣ

ΚΑΣΣΥΩ

ΚΑΤΑ

ΚΑΤΑΒΑΙΝΩ

ΚΑΤΑΒΙΒΡΩΣΚΩ

ΚΑΤΑΓΕΛΑΣΤΟΣ

ΚΑΤΑΓΝΩΣΙΣ

ΚΑΤΑΔΑΠΑΝΑΩ

ΚΑΤΑΔΙΑΦΘΕΙΡΩ

ΚΑΤΑΕΙΝΥΟΝ

ΚΑΤΑΘΥΜΙΟΣ

ΚΑΤΑΚΑΙΕΜΕΝ

ΚΑΤΑΚΛΑΖΩ

ΚΑΤΑΚΟΙΜΑΩ

ΚΑΤΑΚΡΕΜΑΝΝΥΜΙ

ΚΑΤΑΚΩΛΥΩ

ΚΑΤΑΛΕΓΟ

ΚΑΤΑΛΛΑΓΗ

ΚΑΤΑΛΥΩ

ΚΑΤΑΜΕΜΨΙΣ

ΚΑΤΑΝΑΙΩ

ΚΑΤΑΝΤΑΩ

ΚΑΤΑΞΙΟΩ

ΚΑΤΑΠΕΠΛΗΓΟΣ

ΚΑΤΑΠΙΣΤΕΥΩ

ΚΑΤΑΠΝΙΓΩ

ΚΑΤΑΠΤΗΣΣΩ

ΚΑΤΑΡΙΘΜΕΩ

ΚΑΤΑΡΡΟΟΣ

ΚΑΤΑΣΕΙΩ

ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΟΣ

ΚΑΤΑΣΠΑΣΙΣ

ΚΑΤΑΣΤΕΓΑΖΩ

ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΩ

ΚΑΤΑΤΕΙΝΩ

ΚΑΤΑΤΙΛΑΩ

ΚΑΤΑΥΧΕΝΙΟΞ

ΚΑΤΑΦΘΙΝΩ

ΚΑΤΑΦΥΟΜΑΙ

ΚΑΤΑΧΡΕΜΠΤΟΜΑΙ

ΚΑΤΕΓΓΥΑΩ

ΚΑΤΕΛΚ

ΚΑΤΕΡΕΙΠΟΩ

ΚΑΤΕΥΝΑΖΩ

ΚΑΤΕΧΩ

ΚΑΤΗΦΕΩ

ΚΑΤΟΙΚΙΖΩ

ΚΑΤΟΠΤΟΣ

ΚΑΤΩ

ΚΑΰΜΑ

ΚΑΧΥΠΟΤΟΠΟΣ

ΚΕΙΑΝΤΕΣ

ΚΕΚΑΔΗΣΩ

ΚΕΛΑΔΟΣ

ΚΕΛΕΥΩ

ΚΕΝΟΣ

ΚΕΝΤΡΟΠΑΓΗΣ

ΚΕΡΑΜΟΣ

ΚΕΡΑΤΩΔΗΣ

ΚΕΡΕΑ

ΚΕΡΤΟΜΙΟΣ

ΚΕΦΑΛΗ

ΚΗΔΕΜΩΝ

ΚΗΛΙΣ

ΚΗΡΙΝΟΣ

ΚΗΡΥΣΣΩ

ΚΙΘΑΙΡΩΝΕΙΟΣ

ΚΙΜΩΛΙΑ

ΚΙΝΕΩ

ΚΙΡΝΑΩ

ΚΙΧΕΙΩ

ΚΛΑΙΩ

ΚΛΕΙΝΟΣ

ΚΛΕΟΜΗΔΗΣ

ΚΛΗΔΟΥΧΟΣ

ΚΛΗΡΟΩ

ΚΛΙΝΩ

ΚΛΟΠΙΚΟΣ

ΚΛΨΟΣ

ΚΝΙΔΟΣ

ΚΟΓΧΟΣ

ΚΟΙΛΩΜΑ

ΚΟΙΝΟΠΡΑΓΕΩ

ΚΟΙΝΩΝΗΜΑ

ΚΟΚΥΛΙΤΑ

ΚΟΛΛΙΞ

ΚΟΛΟΦΩΝ

ΚΟΜΗΤΑΜΥΝΙΑΣ

ΚΟΜΠΑΖΩ

ΚΟΝΙΑ

ΚΟΠΕΤΟΣ

ΚΟΠΩΔΗΣ

ΚΟΡΘΰΣ

ΚΟΡΥΘΟΣ

ΚΟΡΩΝΙΣ

ΚΟΣΜΟΠΟΙΙΑ

ΚΟΤΥΣ

ΚΟΥΣΣΑΙΟΝ

ΚΡΑΔΑΙΝΩ

ΚΡΑΝΕΙΑ

ΚΡΑΤΕΡΩΝΥΞ

ΚΡΑΤΟΣ

ΚΡΕΜΑΘΡΑ

ΚΡΗΔΕΜΝΟΝ

ΚΡΗΤΙΖΩ

ΚΡΙΝΩ

ΚΡΙΤΟΣ

ΚΡΟΝΙΟΣ

ΚΡΟΥΣΙΣ ΓΗ

ΚΡΰΦΑ

ΚΤΕΙΝΕΜΕΝΑΙ

ΚΤΙΖΩ

ΚΰΑΝΟΒΛΕΦΑΡΟΣ

ΚΥΒΙΣΤΗΜΑ

ΚΥΖΙΚΗΝΟΣ

ΚΥΚΛΙΟΣ

ΚΥΚΛΩΨ

ΚΥΛΟΙΔΙΑΩ

ΚΥΝΕΙΟΣ

ΚΰΝΟΣ

ΚΥΡΕΙΑ

ΚΥΡΝΙΟΣ

ΚΥΦΑΙ

ΚΩΙΟΣ

ΚΩΜΑΡΧΙΟΣ

ΚΩΠΑ

Λ

OCR
αίτιάζομαι
— 58 —
αίχματάς
αιτία Thuc. по этой или почти по этой причине; κοινού
άγαθοΰ αιτία Thuc. ради общего блага; τίν' αίτίαν έχων;
Eur. побуждаемый какой причиной...?, по какой при-
чине...?; αϊ έξ αρχής αίτίαι Arst. первоначальные при-
чины; 2) основание, повод: α'ιτίαν τίνος έμβάλλειν Pind.
или παρέχειν Luc. давать повод к чему-л.; ή αι. τίς άνθ'
δτου; Eur. на каком основании?; αίτίαν εχειν δια-
φέρειν περί τίνος Plat, иметь основание выделяться, т. е.
заслуженно считаться знатоком в чём-л.; 3) обвинение:
έν αιτία είναι или γίγνεσθαι τίνος Хеп. и αίτίαν εχειν
τινός Her., Aesch., Eur. быть обвиняемым в чём-л.; αίτίαν
εχειν υπό и προς τίνος Aesch., Soph., Thuc, Plat, быть обви-
няемым кем-л.; της αίτιας τινά άπολύειν Aeschin. или
άφιέναι Lys. снять с кого-л. обвинение; αι. έχει τινά
Her. обвинение падает на кого-л.
αίτιάζομαι быть обвиняемым, обвиняться Хеп.
αίτίαμα, ατός τό Обвинение Aesch., Eur., Thuc, Plut.
αίτιάομαι 1) винить, обвинять (τίνα нот., Soph.; τίνα
ως τίνα Plut.; τινά τίνος Her., Plat., Dem., τινά τι Arph. и
τινά περί τίνος Хеп.): αίθιαθείς περί τίνος Thuc обви-
нённый в чём-л.; 2) признавать, объявлять, считать (τίνα
νομοθέτην αγαθόν γεγονέναι Plat.; τινάς αιτίους τινός
είναι Plat.): τον λόγον αίτιάσασθαι δυσχερή είναι Plat,
заявить, что вопрос труден; 3) объявлять причиной:
των κοσμικών πάντων αι. τό αύτόματον Arst. считать причи-
ной всего мироздания случайность; των αγαθών ούδένα
άλλον αίτιατέον Plat, (всё) хорошее следует приписать
только ему.
αιτίασης, εως ή обвинение Arst.
αιτιατική ή (sc. πτώσις) грам. винительный падеж.
αιτιατική ς грам. в винительном падеже.
αίτιατόν τό обусловленное причиной, следствие: δτε
υπάρχει τό αι., και τό αίτιον υπάρχει Arst. где имеется
следствие, там имеется и причина.
αιτιατός 3 [adj. verb, к αίτιάομαι] обусловленный
причиной Arst.
αίτίζω 1) выпрашивать, просить (σΐτον κατά δήμον
Нот.; άρτον Arph.; άκόλους Anth.); 2) побираться, нищен-
ствовать (ανά δήμον Нот.): αι. τινά Нот. просить мило-
стыню у кого-л.
αίτίη ή ион, = αιτία.
αιτιο-λογέω исследовать с причинной точки зрения,
сводить к причинам (τι Plut., Sext., Diog. L.).
αιτιολογία ή исследование причин, разыскивание
причинной связи Plut., Sext.
αιτιολογικός 3 1) исследующий причины Diog. L.;
2) грам. причинный, винословный (σύνδεσμοι).
αίτιον τό причина Plat, Dem.
1 αίτιος 3, редко 2 являющийся причиной, виновный
{τίνος Нот., Her.): αϊ. τινί τίνος Lys., isocr. виновный перед
кем-л. в чём-л.; αϊ. θανεΐν Soph, повинный в (чьей-л.)
смерти; ου συ μοι τούδε του κακού αϊ. Her. не ты виновник
этого моего несчастья; τινά παντί αίτιον ύπερτιθέμεν
Pind. считать кого-л. первопричиной всего; αίτ·'ότατος
έ γένετο Thuc, Lys.он оказался главным виновником.
II αίτιος о виновник, преступник: του πατρός οι αϊτιοι
Aesch. убийцы отца.
αιτιόωνται эп. 3 л. pi. praes. к αίτιάομαι.
αίτιόφο эп. 2 л. sing. opt. к αίτιάομαι.
αιτι-ώδης 2 выражающий причинность, причинный
Diog. L.
αιτίωμα, ατός τό ντ = αίτίαμα.
Αϊτνα ή дор. = Αϊτνη.
ΑίτναΤος 3 1) этнийский (Ζευς Pind.; ρίζαι Aesch.; πώλος
Soph.); 2) огромный как Этна (σφαγεία Eur.).
Αϊτνη, дор. Αϊτνα ή Этна (1. вулканическая гора
в сев.-вост. Сицилии Pind., Thuc; 2. город у подножия
Этны, вПОСЛ. Catana Pind., Theocr.).
αίτρία β произнош. скифа Arph. = αιθρία.
Αίτώλη ή этолянка Anth.
Αιτωλία ή Этолия (область в средней Греции, к вост.
от Акарнании) Thuc, Хеп.
Αίτωλοκός 3 Piut. и Αίτώλιος 3 этолийский нот.,
Arst.
Αίτωλίς, ίδος adj. f этолийская (χώρα Her.; γυνή
Soph.).
Αιτωλός, ου adj. m зтолийский (άνήρ Нот.; "Αρης Eur.).
αίφνης adv. внезапно: θαύμα δ' ην αι. όραν Eur. вне-
запно показалось чудо.
Ι αίφνίδιον τό внезапность, неожиданность Piut., Luc.
II αίφνίδιον adv. Piut. = αιφνιδίως.
αιφνίδιος 2 (ΐδ) внезапный, неожиданный (μόρος
Aesch.; φρόνημα Thuc; φόβοι Arst.).
αιφνιδίως внезапно (τεθνάναι Thuc).
αίχμά ή дор. = αιχμή.
αιχμάεις (μα) дор. = αίχμήεις.
αίχμάζω 1) (о метательном оружии, тж. перен.)
метать (α'ιχμάς Нот.): αίχμάσαι χέρα προς τινι Soph,
поднять руку на кого-л.; 2) сражаться, воевать (δέκατον
έτος Eur.): ένδον αι. upon. Aesch. сражаться у себя дома,
т. е. избегать военных походов; θέλγε ι ν τινά αίχμάσαι
τάδε Soph, вовлекать кого-л. в эту борьбу.
αιχμαλωσία ή 1) пленение, плен Poiyb-, Diod., Piut;
2) пленные Diod.
αιχμάλωτα τά военная добыча Хеп.
αιχμάλωτεύω ντ = αιχμαλωτίζω.
αιχμαλωτίζω тж. тек. брать в плен (τινά Diod.).
αίχμαλωτικός 3 предназначенный для пленных
(δόμοι Eur.).
Ι αίχμαλωτίς, ίδος ή пленница soph., Eur.
II αίχμαλωτίς, ίδος adj. /пленная: τάς αίχμαλωτίδας
χέρας δεσμοΐς άπευθόνειν Soph, связывать назад руки
пленников.
Ι αίχμ-άλωτος 2 (αλ) 1) добытый в бою, т. е. взятый
в плен (άνήρ Her.; ή Αάκαινα Ελένη Eur.); 2) захваченный
в бою или на войне (χρήματα Aesch.; νήες Хеп.; πόλεις,
χώρα Piut.); 3) сопряжённый с пленением (δοολοσύνη
Her.; εύνή Aesch.).
II αιχμάλωτος ό и ή пленник, пленница Aesch., Thuc
αίχματάς дор. = αίχμητής Ι.