Древнегреческо-русский словарь. Т.1

Древнегреческо-русский словарь: Ок. 70 000 слов. Т.1 / Составил И. Х. Дворецкий. Под редакцией С.И. Соболевского. С приложением грамматики, составленной С.И. Соболевским. - М.: ГИС, 1958

1958

Содержание

Предисловие

Условные сокращения

Греческий алфавит

Α

ΑΒΟΥΚΟΛΗΤΟΣ

ΑΒΥΣΣΟΣ

ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ

ΑΓΑΣΜΑ

ΑΓΕΙΤΩΝ

ΑΓΕΡΩΧΩΣ

ΑΓΚΑΛΗ

ΑΓΚΩΝ

ΑΓΝΙΖΩ

ΑΓΝΩΣΑΣΚΕ

ΑΓΟΡΕΥΩ

ΑΓΡΙΑΝΕΣ

ΑΓΡΥΠΝΗΤΙΚΟΣ

ΑΓΧΙΝΟΙΑ

ΑΓΩ

ΑΓΩΓΙΟΝ

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΣ

ΑΔΕΙΑ

ΑΔΗΛΟΣ

ΑΔΙΑΝΤΟΣ

ΑΔΙΚΗΜΑ

ΑΔΟΛΟΣ

ΑΔΡΥΜΗΣ

ΑΕΙ

ΑΕΙΦΡΟΥΡΟΣ

ΑΕΡΟΔΙΝΗΣ

ΑΖΗΧΕΣ

ΑΗΤΟΣ

ΑΘΕΤΟΣ

ΑΘΛΗΤΙΚΩΣ

ΑΘΡΟΟΣ

ΑΙ

ΑΙΓΙΑΛΟΣ

ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ

ΑΙΔΩΣ

ΑΙΘΟΨ

ΑΙΜΑΣΙΩΔΗΣ

ΑΙΝΕΑΔΗΣ

ΑΙΝΟΣ

ΑΙΠΥ

ΑΙΠΥ

ΑΙΡΕΩ

ΑΙΣΘΗΣΙΣ

ΑΙΣΧΡΟΚΕΡΔΕΙΑ

ΑΙΤΙΑ

ΑΙΧΜΑΤΑΣ

ΑΚΑΙΡΕΩ

ΑΚΑΝΘΟΣ

ΑΚΑΤΑΦΡΟΝΗΤΟΣ

ΑΚΕΣΤΡΟΝ

ΑΚΙΝΗΤΟΣ

ΑΚΜΗ

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΙΣ

ΑΚΟΡΕΣΤΟΣ

ΑΚΟΥΩ

ΑΚΡΑΤΟΣ

ΑΚΡΙΤΟΣ

ΑΚΡΟΚΟΜΟΣ

ΑΚΡΟΤΗΣ

ΑΚΤΙΝΕΣΣΙ

ΑΛΑΖΟΝΙΚΟΣ

ΑΛΑΣ

ΑΛΕΕΙΝΟΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

ΑΛΗΘΕΙΑ

ΑΛΙΑΕΤΟΣ

ΑΛΙΜΜΑ

ΑΛΙΣΚΟΜΑΙ

ΑΛΚΗ

ΑΛΛΑΚΤΕΟΝ

ΑΛΛΟΕΘΝΗΣ

ΑΛΛΟΣ

ΑΛΜΑΙΑ

ΑΛΟΙΦΗ

ΑΛΥΚΤΟΠΕΔΗ

ΑΛΦΙΤΟΝ

ΑΛΩΩ

ΑΜΑΞΑ

ΑΜΑΡΤΩΛΙΑ

ΑΜΒΛΟΟΜΑΙ

ΑΜΕΙΒΩ

ΑΜΕΜΠΤΩΣ

ΑΜΕΤΡΗ

ΑΜΙΑΝΤΟΣ

ΑΜΜΟΝΙΤΡΟΝ

ΑΜΟΙΡΟΣ

ΑΜΠΕΧΩ

ΑΜΥΛΙΟΝ

ΑΜΦΑΝΑΙΑ

ΑΜΦΙΑΡΑΟΣ

ΑΜΦΙΔΕΔΗΕ

ΑΜΦΙΘΗΓΗΣ

ΑΜΦΙΛΕΓΩ

ΑΜΦΙΠΛΗΚΤΟΣ

ΑΜΦΙΣΤΗΜΙ

ΑΜΦΟΡΕΥΣ

ΑΝΑ

ΑΝΑΒΕΒΡΟΧΕΝ

ΑΝΑΓΕΝΝΑΩ

ΑΝΑΓΝΩΣΙΣ

ΑΝΑΓΩΓΗ

ΑΝΑΔΙΔΩΜΙ

ΑΝΑΘΑΡΡΕΩ

ΑΝΑΙΝΟΜΑΙ

ΑΝΑΙΣΧΥΝΤΙΑ

ΑΝΑΚΕΡΑΝΝΥΜΙ

ΑΝΑΚΟΛΟΥΘΟΝ

ΑΝΑΚΤΑΟΜΑΙ

ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ

ΑΝΑΛΟΓΙΣΜΟΣ

ΑΝΑΜΑΧΟΜΑΙ

ΑΝΑΝΔΡΙΑ

ΑΝΑΞΙΛΑΟΣ

ΑΝΑΠΕΙΡΑ

ΑΝΑΠΛΑΣΣΩ

ΑΝΑΠΟΛΥΤΟΣ

ΑΝΑΡΘΡΩΣ

ΑΝΑΡΡΩΝΝΥΜΙ

ΑΝΑΣΠΑΩ

ΑΝΑΣΤΡΕΦΩ

ΑΝΑΤΕΛΛΩ

ΑΝΑΤΡΗΣΙΣ

ΑΝΑΦΕΡΩ

ΑΝΑΦΩΝΕΩ

ΑΝΔΕ

ΑΝΔΡΙΑΝΤΟΠΟΙΟΣ

ΑΝΔΡΟΦΟΝΤΗΣ

ΑΝΕΙΠΟΝ

ΑΝΕΛΚΥΩ

ΑΝΕΝΘΟΥΣΙΑΣΤΟΣ

ΑΝΕΠΙΚΛΗΤΩΣ

ΑΝΕΠΙΤΙΜΗΤΟΣ

ΑΝΕΤΕΡΟΙΩΤΟΣ

ΑΝΕΧΩ

ΑΝΗΜΕΡΟΣ

ΑΝΘΕΜΙΟΝ

ΑΝΘΙΣΤΗΜΙ

ΑΝΘΡΩΠΗΙΗ

ΑΝΘΥΠΟΠΤΕΥΩ

ΑΝΙΗΜΙ

ΑΝΙΣΤΗΜΙ

ΑΝΟΙΚΕΙΟΣ

ΑΝΟΜΟΛΟΓΟΣ

ΑΝΟΥΒΙΔΕΙΟΝ

ΑΝΤΑΙΤΕΩ

ΑΝΤΑΠΑΜΕΙΒΟΜΑΙ

ΑΝΤΕΙΡΟΜΗΝ

ΑΝΤΕΠΙΒΟΥΛΕΥΩ

ΑΝΤΕΧΩ

ΑΝΤΙΒΑΤΙΚΟΣ

ΑΝΤΙΔΙΔΩΜΙ

ΑΝΤΙΚΑΤΙΣΤΗΜΙ

ΑΝΤΙΚΡΟΥΩ

ΑΝΤΙΛΗΨΙΣ

ΑΝΤΙΜΙΣΘΙΑ

ΑΝΤΙΠΑΛΟΝ

ΑΝΤΙΠΕΜΠΩ

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΟΣ

ΑΝΤΙΡΡΟΠΩΣ

ΑΝΤΙΣΤΡΕΦΩ

ΑΝΤΙΤΟΛΜΑΩ

ΑΝΤΙΦΡΙΣΣΩ

ΑΝΤΟΦΘΑΛΜΕΩ

ΑΝΥΠΟΜΟΝΗΤΟΣ

ΑΝΩ

ΑΝΩΦΕΛΕΙΑ

ΑΖΙΟΣ

ΑΟΙΔΕ

ΑΠΑΓΓΕΛΤΗΡ

ΑΠΑΙΔΕΥΣΙΑ

ΑΠΑΛΛΑΚΤΙΚΟΣ

ΑΠΑΜΕΛΕΟΜΑΙ

ΑΠΑΞ

ΑΠΑΡΙΘΜΕΩ

ΑΠΑΤΕΡΘΕ

ΑΠΕΙΚΑΖΟ

ΑΠΕΙΡΙΑ

ΑΠΕΛΠΙΖΟ

ΑΠΕΡΔΩ

ΑΠΕΣΘΕΟΜΑΙ

ΑΠΗΛΙΞ

ΑΠΙΣΤΟΣ

ΑΠΛΟΣ

ΑΠΟ

ΑΠΟΒΡΙΖΩ

ΑΠΟΔΑΤΕΟΜΑΙ

ΑΠΟΔΕΩ

ΑΠΟΔΟΚΙΜΑΖΩ

ΑΠΟΘΕΩΣΙΣ

ΑΠΟΙΧΟΜΑΙ

ΑΠΟΚΕΡΜΑΤΙΖΩ

ΑΠΟΚΝΑΙΩ

ΑΠΟΚΡΥΦΟΣ

ΑΠΟΛΕΙΠΩ

ΑΠΟΛΛΥΜΙ

ΑΠΟΛΥΩ

ΑΠΟΜΝΥΜΙ

ΑΠΟΝΟΣΦΙΖΩ

ΑΠΟΠΙΕΖΟ

ΑΠΟΠΡΙΣΜΑ

ΙΠΟΡΟΣ

ΑΠΟΣΒΕΝΝΥΜΙ

ΑΠΟΣΜΙΚΡΥΝΩ

ΑΠΟΣΤΕΡΗΤΗΣ

ΑΠΟΣΥΣΣΙΤΕΩ

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ

ΑΠΟΤΟΜΗ

ΑΠΟΤΥΜΠΑΝΙΖΩ

ΑΠΟΦΕΥΓΩ

ΑΠΟΧΕΙΡΟΤΟΝΕΩ

ΑΠΠΙΟΣ

ΑΠΡΟΞΕΝΟΣ

ΑΠΤΑΙΣΤΟΣ

ΑΠΨΔΟΣ

ΑΡΑΙΟΣ

ΑΡΓΑΔΗΣ

ΑΡΓΟΣ

ΑΡΓΩΣ

ΑΡΕΤΗ

ΑΡΙ

ΑΡΙΣΘΑΡΜΑΤΟΣ

ΑΡΙΣΤΟΝ

ΑΡΚΤΟΣ

ΑΡΜΟΖΩ

ΑΡΟΤΗΡ

ΑΡΡΕΝ

ΑΡΣΑΚΗΣ

ΑΡΤΕΜΙΣΙΑ

ΑΡΤΙΤΡΕΦΗΣ

ΑΡΧΑΙΟΣ

ΑΡΧΙΔΑΜΟΣ

ΑΡΧΩΝ

ΑΣΕΒΗΣ

ΑΣΙΑΤΙΣ

ΑΣΚΕΩ

ΑΣΟΜΑΙ

ΑΣΠΛΑΓΧΝΟΣ

ΑΣΤΕΠΤΟΣ

ΑΣΤΟΧΙΑ

ΑΣΤΥΑΓΗΣ

ΑΣΥΜΒΟΛΟΣ

ΑΣΦΑΚΤΟΣ

ΑΣΧΟΛΟΣ

ΑΤΑΡΝΕΙΤΙΣ

ΑΤΕΝΙΖΩ

ΑΤΙΜΟΣ

ΑΤΟΠΙΑ

ΑΤΡΟΠΑΤΙΑ

ΑΤΥΧΕΩ

ΑΥΘΑΔΙΣΜΑ

ΑΥΛΗΤΡΙΣ

ΑΥΠΝΟΣ

ΑΥΤΙΚΑ

ΑΥΤΟΘΕΝ

ΑΥΤΟΜΕΔΩΝ

ΑΥΤΟΣΕ

ΑΥΤΟΦΩΡΑΤΟΣ

ΑΦΑΓΝΙΖΟΜΑΙ

ΑΦΑΡΕΥΣ

ΑΦΕΣΙΣ

ΑΦΘΟΝΟΣ

ΑΦΙΛΑΓΑΘΟΣ

ΑΦΟΒΟΝ

ΑΦΡΑΔΜΩΝ

ΑΦΥΗ

ΑΧΑΙΟΙ

ΑΧΕΩΝ

ΑΧΡΕΙΟΝ

ΑΨΑΥΣΤΟΣ

ΑΩΤΟΣ

Β

Γ

Δ

ΔΑΙΜΟΝΙΟΝ

ΔΑΙΩ

ΔΑΚΤΥΛΟΔΕΙΚΤΟΣ

ΔΑΝΑΑΙ

ΔΑΡΔΑΝΙΗ

ΔΑΣΥΝΟΜΑΙ

ΔΑΨΙΛΟΣ

ΔΕΔΟΡΚΑ

ΔΕΙΚΤΗΡΙΑΣ

ΔΕΙΝΟΣ

ΔΕΙΣΟΖΟΣ

ΔΕΚΑΤΑΛΑΝΤΟΝ

ΔΕΛΤΟΟΜΑΙ

ΔΕΝΝΟΣ

ΔΕΡΑΙΟΥΧΟΣ

ΔΕΣΠΟΖΩ

ΔΕΥΤΕΡΟΛΟΓΙΑ

ΔΕΩ

ΔΗΙΟΩ

ΔΗΛΩΣΙΣ

ΔΗΜΗΤΡΙΕΥΣ

ΔΗΜΟΚΡΙΤΕΙΟΣ

ΔΗΜΟΤΕΛΗΣ

ΔΗΤΑ

ΔΙΑ

ΔΙΑΒΟΑΩ

ΔΙΑΓΙΓΝΩΣΚΩ

ΔΙΑΓΩΓΗ

ΔΙΑΔΙΚΑΖΩ

ΔΙΑΕΙΔΩ

ΔΟΑΘΕΩ

ΔΙΑΙΡΕΩ

ΔΙΑΚΑΝΑΖΩ

ΔΙΑΚΛΕΙΩ

ΔΙΑΚΟΠΤΩ

ΔΙΑΚΡΙΤΟΣ

ΔΙΑΛΑΜΨΙΣ

ΔΙΑΛΕΠΤΟΛΟΓΕΟΜΑΙ

ΔΙΑΛΥΩ

ΔΙΑΜΕΙΒΩ

ΔΙΑΜΝΗΜΟΝΕΥΩ

ΔΙΑΝΗΜΑ

ΔΙΑΝΥΩ

ΔΙΑΠΕΡΑΙΟΩ

ΔΙΑΠΛΕΟΣ

ΔΙΑΠΟΡΕΩ

ΔΙΑΠΡΥΤΑΝΕΥΩ

ΔΙΑΡΡΑΙΝΟΜΑΙ

ΔΙΑΣΕΙΣΤΟΣ

ΔΙΑΣΚΟΠΙΑΟΜΑΙ

ΔΙΑΣΤΕΛΛΩ

ΔΙΑΣΨΖΩ

ΔΙΑΤΕΜΝΩ

ΔΙΑΤΡΕΧΩ

ΔΙΑΦΑΙΝΩ

ΔΙΑΦΗΜΙΖΩ

ΔΙΑΦΟΡΟΣ

ΔΙΑΧΕΙΡΟΤΟΝΕΩ

ΔΙΑΨΥΧΩ

ΔΙΔΟΑΣΙ

ΔΙΕΓΓΥΑΩ

ΔΙΕΚΠΛΟΟΣ

ΔΙΕΞΕΛΙΣΣΩ

ΔΙΕΡΟΣ

ΔΙΕΧΩ

ΔΙΗΧΗΣ

ΔΙΙΤΕΟΝ

ΔΙΚΑΙΟΩ

ΔΙΚΛΙΣ

ΔΙΝΔΥΜΕΝΗ

ΔΙΟΙΚΕΩ

ΔΙΟΜΗΔΕΙΟΣ

ΔΙΟΡΑΩ

ΔΙΟΣΚΟΥΡ

ΔΙΠΛΟΟΣ

ΔΙΣΚΟΡΑΞ

ΔΙΦΘΕΡΑ

ΔΙΧΟΓΝΩΜΟΝΕΩ

ΔΙΩΘΕΩ

ΔΜΑΘΕΝ

ΔΟΚΕΩ

ΔΟΛΙΧΕΥΩ

ΔΟΝΑΚΟΔΙΦΗΣ

ΔΟΡΑΤΙΣΜΟΣ

ΔΟΡΥΞΟΟΣ

ΔΟΥΛΟΠΡΕΠΕΙΑ

ΔΡΑΓΜΕΥΩ

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΣ

ΔΡΟΜΕΥΣ

ΔΡΥΟΨ

ΔΥΝΑΜΙΣ

ΔΥΣ

ΔΥΣΑΠΟΣΧΕΤΟΣ

ΔΥΣΔΙΑΣΠΑΣΤΟΣ

ΔΥΣΕΠΙΜΙΚΤΟΣ

ΔΥΣΘΡΗΝΗΤΟΣ

ΔΥΣΚΛΕΗΣ

ΔΥΣΜΑΧΕΩ

ΔΥΣΟΓΚΟΣ

ΔΥΣΠΑΡΕΥΝΟΣ

ΔΥΣΠΡΟΣΒΑΤΟΣ

ΔΥΣΤΡΩΤΟΣ

ΔΥΣΧΕΡΑΙΝΩ

ΔΥΩ

ΔΩΔΩΝΙΣ

ΔΩΡΟΝ

Ε

ΕΑΣ

ΕΓΓΑΙΟΣ

ΕΓΓΥΑΩ

ΕΓΕΡΤΙΚΟΣ

ΕΓΚΑΜΠΤΩ

ΕΓΚΑΤΑΣΒΕΝΝΥΜΑΙ

ΕΓΚΕΝΤΡΙΣ

ΕΓΚΟΛΠΙΑΣ

ΕΓΚΥΚΑΩ

ΕΓΡΗΓΟΡΣΙΣ

ΕΓΧΡΑΥΩ

ΕΔΑΦΟΣ

ΕΔΡΑΙΟΣ

ΕΗ

ΕΘΗΕΙΤΟ

ΕΙ

ΕΙΔΩ

ΕΙΚΑΣΤΗΣ

ΕΙΚΩ

ΕΙΛΙΚΡΙΝΩΣ

ΕΙΜΙ

eΙΜΙ

ΕΙΡΓΩ

ΕΙΡΩ

ΕΙΣ

ΕΙΣΑΝΕΙΔΟΝ

ΕΙΣΔΥΝΩ

ΕΙΣΗΓΕΟΜΑΙ

ΕΙΣΚΩ

ΕΙΣΠΕΜΠΩ

ΕΙΣΦΕΡΩ

ΕΚ

ΕΚΑΘΗΡΑ

ΕΚΑΤΟΜ

ΕΚΒΑΛΛΩ

ΕΚΒΟΛΙΜΟΝ

ΕΚΔΕΧΟΜΑΙ

ΕΚΔΙΚΩΣ

ΕΚΕΙΝΟΣ

ΕΚΘΕΩ

ΕΚΚΑΛΕΩ

ΕΚΚΛΕΙΩ

ΕΚΚΟΜΙΖΩ

ΕΚΚΥΒΕΥΩ

ΕΚΛΕΓΩ

ΕΚΛΟΧΕΥΩ

ΕΚΜΕΛΗΣ

ΕΚΝΟΜΟΝ

ΕΚΠΕΜΠΩ

ΕΚΠΙΕΖΩ

ΕΚΠΛΕΩ

ΕΚΠΟΔΩΝ

ΕΚΠΡΑΣΣΩ

ΕΚΡΑΘΗΝ

ΕΚΣΠΕΥΔΩ

ΕΚΤΕΘΡΑΜΜΑΙ

ΕΚΤΙΚΤΩ

ΕΚΤΟΣ

ΕΚΤΡΟΠΟΣ

ΕΚΦΕΡΩ

ΕΚΦΟΡΟΣ

ΕΚΧΥΜΙΖΩ

ΕΛΑΣΑ

ΕΛΑΤΟΣ

ΕΛΑΦΡΟΣ

ΕΛΕΓΧΩ

ΕΛΕΞΑ

ΕΛΕΥΣΙΝΑΔΕ

ΕΛΙΚΩΝ

ΕΛΚΗΤΗΡ

ΕΛΛΑΣ

ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ

ΕΛΟΣ

ΕΜΑΠΟΝ

ΕΜΒΑΜΜΑ

ΕΜΒΡΕΧΩ

ΕΜΜΕΛΕΙΑ

ΕΜΜΟΝΟΣ

ΕΜΠΑΣ

ΕΜΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΩ

ΕΜΠΙΠΤΩ

ΕΜΠΝΟΟΣ

ΕΜΠΟΛΙΤΕΥΩ

ΕΜΠΥΗΜΑ

ΕΜΦΕΡΩ

ΕΜΦΥΩ

ΕΝΑΓΗΣ

ΕΝΑΛΛΑΞΙΣ

ΕΝΑΝΤΙΟΣ

ΕΝΑΠΟΤΙΝΩ

ΕΝΑΣΧΟΛΑΖΩ

ΕΝΔΕΙΓΜΑ

ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ

ΕΝΔΙΔΩΜΙ

ΕΝΔΟΝ

ΕΝΕΔΕΙΜΑ

ΕΝΕΛΙΣΣΩ

ΕΝΕΡΤΕΡΟΣ

ΕΝΗΜΑΙ

ΕΝΘΝΗΣΚΩ

ΕΝΙΑΥΤΟΣ

ΕΝΙΣΤΗΜΙ

ΕΝΝΟΕΩ

ΕΝΟΙΚΙΟΣ

ΕΝΟΧΟΣ

ΕΝΤΑΜΝΩ

ΕΝΤΕΛΙΚΟΣ

ΕΝΤΙΛΑΩ

ΕΝΤΡΙΒΩ

ΕΝΥΠΑΡΧΩ

ΕΞΑΓΓΕΛΤΙΚΟΣ

ΕΞΑΔΥΝΑΤΕΩ

ΕΞΑΙΡΩ

ΕΞΑΚΡΙΒΟΩ

ΕΞΑΜΑΡΤΙΑ

ΕΞΑΝΑΛΩΣΙΣ

ΕΝΑΝΙΗΜΙ

ΕΞΑΠΛΑΣΙΩΝ

ΕΞΑΡΕΣΚΕΥΟΜΑΙ

ΕΞΑΡΧΟΣ

ΕΞΕΓΕΙΡΩ

ΕΞΕΙΣ

ΕΞΕΠΑΔΩ

ΕΞΕΡΠΩ

ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΟΣ

ΕΞΗΚΟΝΤΑ

ΕΞΙΕΝΑΙ

ΕΞΙΣΤΗΜΙ

ΕΞΟΔΟΣ

ΕΞΟΜΝΥΜΙ

ΕΞΟΡΙΖΩ

ΕΞΟΥΣΙΑ

ΕΞΩ

ΕΞΩΤΕΡΩ

ΕΠΑΓΓΕΛΛΩ

ΕΠΑΓΩΓΟΣ

ΕΠΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ

ΕΠΑΚΡΙΒΟΩ

ΕΠΑΜΕΙΒΩ

ΕΠΑΝΑΓΩΓΗ

ΕΠΑΝΑΤΕΙΝΩ

ΕΠΑΝΘΟΠΛΟΚΕΩ

ΕΠΑΞΙΟΩ

ΕΠΑΡΚΕΩ

ΕΠΑΥΡΙΣΚΩ

ΕΠΕΔΡΗ

ΕΠΕΙΚΩΣ

ΕΠΕΙΣΕΙΜΙ

ΕΠΕΚΒΑΙΝΩ

ΕΠΕΜΒΑΛΛΩ

ΕΠΕΞΕΡΧΟΜΑΙ

ΕΠΕΡΧΟΜΑΙ

ΕΠΕΦΡΑΔΟΝ

ΕΠΗΚΟΟΣ

ΕΠΙ

ΕΠΙ

ΕΠΙΑΝΔΑΝΩ

ΕΠΙΒΑΛΛΩ

ΕΠΙΒΟΛΗ

ΕΠΙΓΕΙΝΟΜΑΙ

ΕΠΙΓΟΥΝΙΔΙΟΣ

ΕΠΙΔΕΙΓΜΑ

ΕΠΙΔΕΥΟΜΑΙ

ΕΠΙΔΙΔΩΜΙ

ΕΠΙΔΡΟΜΙΚΟΞ

ΕΠΙΖΗΛΟΣ

ΕΠΙΘΕΩ

ΕΠΙΙΔΜΩΝ

ΕΠΙΚΑΛΥΠΤΩ

ΕΠΙΚΑΤΗΓΟΡΕΩ

ΕΠΙΚΗΡΥΚΕΥΟΜΑΙ

ΕΠΙΚΛΙΝΩ

ΕΠΙΚΟΥΡΕΩ

ΕΠΙΚΡΗΝΕΙΕ

ΕΠΙΚΥΠΤΩ

ΕΠΙΛΑΜΒΑΝΩ

ΕΠΙΛΗΘΟΣ

ΕΠΙΜΑΙΝΟΜΑΙ

ΕΠΙΜΕΛΗΣ

ΕΠΙΜΗΝΙΟΣ

ΕΠΙΝΕΜΩ

ΕΠΙΝΟΜΙΑ

ΕΠΙΠΑΡΕΙΜΙ

ΕΠΙΠΙΠΤΩ

ΕΠΙΠΝΕΩ

ΕΠΙΠΟΡΕΥΟΜΑΙ

ΕΠΙΡΡΑΒΔΟΦΟΡΕΩ

ΕΠΙΡΡΟΘΟΣ

ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΩ

ΕΠΙΣΚΕΥΗ

ΕΠΙΣΚΥΝΙΟΝ

ΕΠΙΣΤΑΘΜΕΥΩ

ΕΠΙΣΤΕΛΛΩ

ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ

ΕΠΙΣΥΝΤΙΘΗΜΙ

ΕΠΙΤΑΓΜΑ

ΕΠΙΤΕΙΧΙΖΩ

ΕΠΙΤΗΔΕΙΟΣ

ΕΠΙΤΙΜΗΣΙΣ

ΕΠΙΤΡΕΧΩ

ΕΠΙΤΥΦΛΟΩ

ΕΠΙΦΘΕΓΓΟΜΑΙ

ΕΠΙΦΡΙΣΣΩ

ΕΠΙΧΕΙΡΕΩ

ΕΠΙΧΡΨΝΝΥΜΙ

ΕΠΟΔΙΑ

ΕΠΟΜΝΥΜΙ

ΕΠΟΡΝΥΜΙ

ΕΠΟΧΟΣ

ΕΠΤΑΠΟΥΣ

ΕΠΩΘΕΩ

ΕΡΑΝΟΣ

ΕΡΓΑΖΟΜΑΙ

ΕΡΓΟΝ

ΕΡΕΘΙΖΩ

ΕΡΕΠΤΟ

ΕΡΕΧΘΩ

ΕΡΗΤΥΟ

ΕΡΙΝΥΣ

ΕΡΚΟΣ

ΕΡΜΗΝΕΥΩ

ΕΡΜΟΣ

ΕΡΡΥΗΚΑ

ΕΡΥΘΡΙΑΩ

ΕΡΥΣΑΡΜΑΤΕΣ

ΕΡΧΟΜΑΙ

ΕΡΩΤΗΜΑ

ΕΣΘΕΝ

ΕΣΠΕΡΙΑ

ΕΣΤΗΞΟΜΑΙ

ΕΣΧ

ΕΣΩΤ

ΕΤΕΟΚΡΗΤΕΣ

ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ

ΕΤΕΡΩΣΕ

ΕΤΟΙΜΟΣ

ΕΥ

ΕΥΑΙ

ΕΥΑΠΟΔΟΤΟΣ

ΕΥΒΟΛΕΩ

ΕΥΓΝΩΜΩΝ

ΕΥΔΙΑ

ΕΥΔΟΞΙΑ

ΕΥΕΞΟΔΟΣ

ΕΥΕΤΗΡΙΑ

ΕΥΗΝΙΟΣ

ΕΥΘΗΜΩΝ

ΕΥΘΥΜΟΣ

ΕΥΘΥΤΡΙΧΟΣ

ΕΥΚΑΤΕΡΓΑΣΤΟΣ

ΕΥΚΟΜΟΣ

ΕΥΚΥΛΙΚΟΣ

ΕΥΛΟΓΟΣ

ΕΥΜΕΝΙΑ

ΕΥΜΥΚΟΣ

ΕΥΝΟΜΙΑ

ΕΥΟΡΚΟΣ

ΕΥΠΑΤΡΙΣ

ΕΥΠΙΣΤΩΣ

ΕΥΠΟΡΟΙ

ΕΥΠΤΕΡΥΓΟΣ

ΕΥΡΙΣΚΩ

ΕΥΡΥΜΙΔΗΣ

ΕΥΡΩΝ

ΕΥΣΟΙΑ

ΕΥΣΤΡΕΠΤΟΣ

ΕΥΤΑΞΙΑ

ΕΥΤΟΡΝΟΣ

ΕΥΤΥΧΕΩ

ΕΥΦΟΡΗΤΟΣ

ΕΥΦΩΝΟΣ

ΕΥΧΟΜΑΙ

ΕΥΩΝΟΣ

ΕΦΑΠΤΟ

ΕΦΕΛΚΥΣΤΙΚΟΣ

ΕΦΕΣΙΣ

ΕΦΗΚΑ

ΕΦΙΗΜΙ

ΕΦΙΣΤΗΜΙ

ΕΦΟΡΑΩ

ΕΦΥΜΝΕΩ

ΕΧΘΕΣΙΝΟΣ

ΕΧΙΩΝ

ΕΧΩ

ΕΧΩ

ΕΩΘΙΝΗ

ΕΩΣ

Ζ

Η

Θ

Ι

Κ

ΚΑΒΒΑΛΕ

ΚΑΘΑΓΙΣΜΟΣ

ΚΑΘΑΠΤΩ

ΚΑΘΑΡΣΙΟΝ

ΚΑΘΕΛΚΥΩ

ΚΑΘΗΚΩ

ΚΑΘΙΖΩ

ΚΑΘΙΣΤΗΜΙ

ΚΑΘΟΜΟΛΟΓΕΩ

ΚΑΘΥΠΙΣΧΝΕΟΜΑΙ

ΚΑΙ

ΚΑΟΝΟΠΟΙΙΑ

ΚΑΙΡΟΕΙΣ

ΚΑΚ

ΚΑΚΟΔΑΙΜΟΝΩΣ

ΚΑΚΟΝ

ΚΑΚΟΣ

ΚΑΚΟΥΡΓΙΚΟΣ

КΑΛΑΙΚΟΙ

ΚΑΛΕΩ

ΚΑΛΛΙΔΙΦΡΟΣ

ΚΑΛΛΙΠΑΙΣ

ΚΑΛΛΙΧΘΥΣ

ΚΑΛΟΣ

ΚΑΛΨΔΙΟΝ

ΚΑΜΙΝΕΥΤΗΣ

ΚΑΜΠΤΩ

ΚΑΝΘΑΡΟΣ

ΚΑΠΗΛΕΥΤΙΚΟΣ

ΚΑΠΦΑΛΑΡΑ

ΚΑΡΔΙΑ

ΚΑΡΝΕΙΟΣ

ΚΑΡΣΟΣ

ΚΑΡΥΣΤΙΟΣ

ΚΑΣΣΥΩ

ΚΑΤΑ

ΚΑΤΑΒΑΙΝΩ

ΚΑΤΑΒΙΒΡΩΣΚΩ

ΚΑΤΑΓΕΛΑΣΤΟΣ

ΚΑΤΑΓΝΩΣΙΣ

ΚΑΤΑΔΑΠΑΝΑΩ

ΚΑΤΑΔΙΑΦΘΕΙΡΩ

ΚΑΤΑΕΙΝΥΟΝ

ΚΑΤΑΘΥΜΙΟΣ

ΚΑΤΑΚΑΙΕΜΕΝ

ΚΑΤΑΚΛΑΖΩ

ΚΑΤΑΚΟΙΜΑΩ

ΚΑΤΑΚΡΕΜΑΝΝΥΜΙ

ΚΑΤΑΚΩΛΥΩ

ΚΑΤΑΛΕΓΟ

ΚΑΤΑΛΛΑΓΗ

ΚΑΤΑΛΥΩ

ΚΑΤΑΜΕΜΨΙΣ

ΚΑΤΑΝΑΙΩ

ΚΑΤΑΝΤΑΩ

ΚΑΤΑΞΙΟΩ

ΚΑΤΑΠΕΠΛΗΓΟΣ

ΚΑΤΑΠΙΣΤΕΥΩ

ΚΑΤΑΠΝΙΓΩ

ΚΑΤΑΠΤΗΣΣΩ

ΚΑΤΑΡΙΘΜΕΩ

ΚΑΤΑΡΡΟΟΣ

ΚΑΤΑΣΕΙΩ

ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΟΣ

ΚΑΤΑΣΠΑΣΙΣ

ΚΑΤΑΣΤΕΓΑΖΩ

ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΩ

ΚΑΤΑΤΕΙΝΩ

ΚΑΤΑΤΙΛΑΩ

ΚΑΤΑΥΧΕΝΙΟΞ

ΚΑΤΑΦΘΙΝΩ

ΚΑΤΑΦΥΟΜΑΙ

ΚΑΤΑΧΡΕΜΠΤΟΜΑΙ

ΚΑΤΕΓΓΥΑΩ

ΚΑΤΕΛΚ

ΚΑΤΕΡΕΙΠΟΩ

ΚΑΤΕΥΝΑΖΩ

ΚΑΤΕΧΩ

ΚΑΤΗΦΕΩ

ΚΑΤΟΙΚΙΖΩ

ΚΑΤΟΠΤΟΣ

ΚΑΤΩ

ΚΑΰΜΑ

ΚΑΧΥΠΟΤΟΠΟΣ

ΚΕΙΑΝΤΕΣ

ΚΕΚΑΔΗΣΩ

ΚΕΛΑΔΟΣ

ΚΕΛΕΥΩ

ΚΕΝΟΣ

ΚΕΝΤΡΟΠΑΓΗΣ

ΚΕΡΑΜΟΣ

ΚΕΡΑΤΩΔΗΣ

ΚΕΡΕΑ

ΚΕΡΤΟΜΙΟΣ

ΚΕΦΑΛΗ

ΚΗΔΕΜΩΝ

ΚΗΛΙΣ

ΚΗΡΙΝΟΣ

ΚΗΡΥΣΣΩ

ΚΙΘΑΙΡΩΝΕΙΟΣ

ΚΙΜΩΛΙΑ

ΚΙΝΕΩ

ΚΙΡΝΑΩ

ΚΙΧΕΙΩ

ΚΛΑΙΩ

ΚΛΕΙΝΟΣ

ΚΛΕΟΜΗΔΗΣ

ΚΛΗΔΟΥΧΟΣ

ΚΛΗΡΟΩ

ΚΛΙΝΩ

ΚΛΟΠΙΚΟΣ

ΚΛΨΟΣ

ΚΝΙΔΟΣ

ΚΟΓΧΟΣ

ΚΟΙΛΩΜΑ

ΚΟΙΝΟΠΡΑΓΕΩ

ΚΟΙΝΩΝΗΜΑ

ΚΟΚΥΛΙΤΑ

ΚΟΛΛΙΞ

ΚΟΛΟΦΩΝ

ΚΟΜΗΤΑΜΥΝΙΑΣ

ΚΟΜΠΑΖΩ

ΚΟΝΙΑ

ΚΟΠΕΤΟΣ

ΚΟΠΩΔΗΣ

ΚΟΡΘΰΣ

ΚΟΡΥΘΟΣ

ΚΟΡΩΝΙΣ

ΚΟΣΜΟΠΟΙΙΑ

ΚΟΤΥΣ

ΚΟΥΣΣΑΙΟΝ

ΚΡΑΔΑΙΝΩ

ΚΡΑΝΕΙΑ

ΚΡΑΤΕΡΩΝΥΞ

ΚΡΑΤΟΣ

ΚΡΕΜΑΘΡΑ

ΚΡΗΔΕΜΝΟΝ

ΚΡΗΤΙΖΩ

ΚΡΙΝΩ

ΚΡΙΤΟΣ

ΚΡΟΝΙΟΣ

ΚΡΟΥΣΙΣ ΓΗ

ΚΡΰΦΑ

ΚΤΕΙΝΕΜΕΝΑΙ

ΚΤΙΖΩ

ΚΰΑΝΟΒΛΕΦΑΡΟΣ

ΚΥΒΙΣΤΗΜΑ

ΚΥΖΙΚΗΝΟΣ

ΚΥΚΛΙΟΣ

ΚΥΚΛΩΨ

ΚΥΛΟΙΔΙΑΩ

ΚΥΝΕΙΟΣ

ΚΰΝΟΣ

ΚΥΡΕΙΑ

ΚΥΡΝΙΟΣ

ΚΥΦΑΙ

ΚΩΙΟΣ

ΚΩΜΑΡΧΙΟΣ

ΚΩΠΑ

Λ

OCR
άποσμύχομαο
— 216 —
άποστερητής
μγρ^ медленно чахнуть: ύποπρίουσι τους
οδόντας άποσμυγέντες Luc. они в бессильной злобе скре-
жещут зубами.
άπο-σοβέω 1) отпугивать, отгонять (τίνα и τι Arph.,
τι από τίνος Хеп. и τινά τίνος Piut.): άποσοβηθηναι ταΤς
διανοίαις Poiyb. встревожиться; άποσοβεΐσθαί τι Хеп.
отгонять от себя что-л.; 2) поспешно уходить (ές το
άστυ Luc): ουκ αποσοβήσεις! Arph. пошёл вон!
άπο-σπάδοον τό кусочек Anth.
άπο-σπάραγμα, ατός τό Anth. = απόσπασμα.
άπο-σπαράσσω, amm. άποσπαράττω отрывать Eur.
άπο-σπάς, άδος ή отломанная ветвь Anth.
άπό-σπασμα, ατός τό кусок, клочок Piat., piut.
αποσπασμάτων τό кусочек, отрывок, фрагмент Cic.
άπο-σπασμός ό вырывание, отвлекание Piut.
άπο-σπάω 1) отрывать, разлучать (τίνα από τίνος
Her. и τινά τίνος Piut.); 2) вырывать (τίνα έκ χερών τίνος
Err); 3) отвлекать, уводить в сторону (τινά τίνος и από
τίνος Plat.): την μάχην μακράν άποσπάσασθαί τίνος Piut.
оттянуть сражение на большое расстояние от чего-л.;
4) лишать (τινά τίνος Soph., Piut., редко τινά τι Soph.);
5) срывать, взламывать (θύρας Her.); 6) оттаскивать,
тащить (τίνα κόμης Aesch.); 7) разрывать, разделять (τό
στράτευμα άπεσπάσθη τε και άτακτότερον έχώρει Thuc);
8) отделяться, уходить прочь (ή δρνις άπέσπα φεύ-
γουσα Хеп. — ν. Ι. άπεσπάτο).
άπο-σπε£ρω высевать, сеять (τι ές την γην Luc).
άπο-σπένδω (aor. άπέσπεισα) совершать возлияние,
возливать (Нот.; τι Eur. и τινός Piut.; τινί Plat.).
άπο-σπερματ£ζω изливать семя Arst.
άπο-σπεύδω всячески отговаривать, удерживать
(τι и τινά ποιεΐν τι Her.; άποτρέπειν και ά. Thuc).
άπο-σπονθ-ερίζω метать искры Arst.
άπο-σποδέω стирать до основания (τους όνυχας Arph.).
άποσσεύω поэт. = *άποσεύα>.
άπόστα ( = άπόστηθι) imper. aor. 2 κ άφίστημι.
αποσταδά и άποσταδόν adv. издали, издалека Нот.
άπο-στάζω (aor. άπέσταξα) 1) лить по каплям,
изливать (δακρύων αιδώ Aesch.; άμβροσίαν ές στήθος
Theocr.; перен. μελιηδέα φωνήν Anth.); 2) литься каплями,
струиться (χρυσός αποστάζει των λόγων Luc); 3) утихать
(μανίας αποστάζει μένος Soph.).
άποσταλάζω Luc = αποστάζω.
άποστάς part. aor. 2 κ άφίστημι.
άπο-στασία ή Piut. = άπόστασις 3.
*άπο-στάσοον τό 1) отпадение, уход: άποστασίου δίκη
Arst., Dem. иск против вольноотпущенника, оставившего
своего простата (см. προστάτης); 2) развод NT: άποστα-
σίου βιβλίον NT разводное письмо.
άπό-στασ:ς, εως ή 1) отдаление, расстояние (τίνος
άπό τίνος Хеп.; άφεστάναι τη αύτη αποστάσει Plat.): έξ
αποστάσεως и έν αποστάσει Poiyb. на расстоянии; 2) раз-
личие, разница (τίνος προς τι Piut.); 3) отложение, от-
падение (τίνος Thuc и άπό τίνος Her.); 4) прекращение
(ή αφασία ά. έστι της φάσεως Sext.): ά. βίου Eur. кончина,
смерть; ά. κτημάτων Dem. утрата имущества; 5) восста-
ние (αποστάσεις και πόλεμοι Piut.).
άπο-στάτέω 1) отстоять, быть удалённым, не под-
ходить близко (τίνος Aesch.); 2) разниться, отличаться
(ουκ ά. τίνος Soph., Piut.); 3) не сходиться, не соглашаться
(φρενός τίνος Soph.); 4) не быть в наличии, отсутствовать
(άλκά έκάς αποστατεί Aesch.; ουκ ά., αλλ' άε'ι παρεΤναι
Plat.); 5) покидать, бросать, оставлять (τίνος Arph., Xen.).
άποστατήρ, ηρος ό Piut. = αποστάτης.
άπο-στάτης, ου ό 1) мятежник, отступник, бунтарь
Poiyb., Piut.; 2) беглый раб Piut.
άπο-στάτικός 3 мятежный, бунтарский (θράσος piut.).
άποστατοκως мятежно: ά. εχειν piut. быть мятежно
настроенным.
άπο-σταυρόω обносить частоколом, огораживать
(Thuc, Хеп.; την πόλιν Piut.).
άπο-στεγάζω 1) (о кровле) поднимать, открывать
(την στέγην NT); 2) перен. открывать, вскрывать (τι
Emped., Arst.).
άπο-στέγω 1) покрывать, защищать от (чего-л.),
т. е. задерживать, отражать, не пускать (οχλον Aesch.;
τό ύδωρ Arst.; τάς πληγάς Poiyb.); 2) сохранять, собирать,
не выпускать (τα έκ Διός Ιόντα νάματα Plat.; άτμίδα Arst.).
άποστεονόω Theocr. = άποστενόω.
άπο-στείχω (aor. 2 άπέστιχον) уходить, удаляться;
возвращаться Horn., Aesch., Soph., Her.
άπο-στέλλω 1) отправлять, посылать (προς τίνα Her.;
, πρεσβείαν Thuc; αποστόλους Dem.): οι άποσταλέντες στρα-
τεύεσθαι Her. посланные сражаться; 2) отсылать (обратно),
отпускать (τινά προς ναυν πάλιν Soph.; αγγέλους Xen.);
3) отправлять в изгнание, изгонять (τινά γης Soph.;
εξω χθονός Eur.; έκ της πόλεως Plat.); pass, быть изго-
няемым Eur. и удаляться, уходить (έκ τών εμπορίων
Dem.): ως απεστάλη Soph, с тех пор, как он уехал;
4) отбрасывать, подбирать (ιμάτια άπό τίνος Arph.);
5) гнать назад, отгонять (ό σεισμός αποστέλλει την θά-
λατταν Thuc).
άπο-στενόω суживать (τόπος άπεστενωμένος Diod.).
άπθ-στέργ(Ο (воз)ненавидеть (τι Aesch., Theocr.).
άπο-στερεόω делать совершенно твёрдым, pass,
отвердевать Arst.
άπο-στερέω (fut.pass. άποστερηθήσομαι α άποστερή-
σομαι) 1) лишать, отнимать, похищать (τινά τίνος Her.,
Aesch., Xen., τινά τι и τινός τι Xen.): άποστερηθηναί τίνος
ила τι Piut. быть лишённым или лишиться чего-л.; ά.
εαυτόν τίνος Thuc отложиться или отпасть от кого-л.;
ά. τίνα μη αν ποιησαί τι Thuc лишить кого-л. возмож-
ности сделать что-л.; 2) освобождать, избавлять (от
чего-л.), отгонять прочь (γάμον δάιον Aesch.): ά. τά συμ-
βόλαια isocr. уклоняться от уплаты долгов; 3) недоста-
вать, не хватать: τό σαφές μ' αποστερεί Eur. у меня нет
уверенности; 4) лог. делать отрицательный вывод Arst.
άπο-στέρησ:ς, εως ή лишение, отнятие (τίνος Thuc,
Plat.).
άπο-στερητής, ου ό похититель, вор Piat., Arst.