Έλΐκωνιάδες
— 513 —
έλκητήρ
Έλΐκωνιάδες αϊ (sc. παρθένοι) обитательницы Ге-
ликона, т. е. МуЗЫ Hes., Pind.t Eur., Anth.
Έλΐκωνίδες αί Anth. = Έλικωνιάδες.
Ι ΈλΐκώνίΟς 3 геликонСКИЙ Pind., Luc, Anth.
II Έλΐκώνιος 3 ['Ελίκη 1] чтимый в Гелике (Έ.
άναξ Нот. = Ποσειδάων).
Έλΐκωνίς, ίδος adj. f геликонская (νύμφαι Soph. =
Μουσαι).
έλΐκ-ωπος, ιδος Нот., Hes., Pind. adj. f κ έλίκωψ.
έλίκ-ωψ, ωπος adj. быстроглазый или со сверкаю-
щими глазами (Αχαιοί Нот.).
Ελίμεια ή Arst. = Έλιμία.
Έλιμία ή Элимия (область и город в юго-зап. Ма-
кедонии) Xen., pi. Plut.
Έλιμιώται, ών οι жители Элимии Thuc.
έλίννύω ν. Ι. = έλινύω.
έλϊνύες αί (у римлян; лат. supplicatio) дни офи-
циального молебствия, праздничные дни (έλινύας άγειν
ημέρας εννέα Poiyb.).
έλίνύω (imp/, ήλίνυον — ион. έλίνυον, aor. ήλίνυσα—
— поэт, έλίνυσα) 1) быть неподвижным (αγάλματα έλι-
νόσοντα Pind.); 2) останавливаться, отдыхать (ούδένα χρό-
vcv Her.; μικρά Ant!?.): έλινΰσαι το καΰμα Theocr. отдох-
нуть в полуденный зной; 3) бездействовать, медлить
Aesch.: ουκ έ. έχρήν Arph. нельзя медлить; ώς μη σ' έλινύ-
οτα προσδερχθη Aesch. как бы он не заметил, что ты
медлишь; 4) соблюдать праздничный отдых, праздновать
(μίαν ήμέραν Dem.): έ. κελεύειν Piut. устанавливать пра-
здник.
Ι ελίξ, ΐκος adj. 1) криворогий, по друг, описываю-
щий кривые борозды (βους Нот., Soph.; ταύρος Theocr.);
2) вьющийся, волнистый (χλόα Eur.).
II ελίξ, ΐκος ή 1) зигзаг, извив (έλικες στεροπης Aesch.);
2) извив, кольцо (άμφελικτός έλικα δράκων Eur.); 3) за-
виток (αί έλικες του ώτός Arst.); 4) извилина, поворот
(πόροι έλικας εχουσιν Arst.); 5) завитушка, локон (τών
βοστρύχων της κεφαλής έλικες Luc); 6) круговое движе-
ние, круговорот (αί έλικες του ουρανού Arst.); 7) щупаль-
це (πολύποδου όκτάτονοι έλικες Anth.); 8) плющ (ε. νεό-
τομος Eur.); 9) лоза (βότρυος ε. Arph.); 10) браслет, за-
пястье (πόρπαι θ' έλικες Нот.); 11) Arst. = έλικτήρ;
12) спиральная обмотка (sc. της σκυτάλης Piut.); 13) вихрь
(ή Ι. συγκατάγουσα το νέφος Arst.).
έλιξό-κερως, ωτος adj. с завитыми рогами (κριός
Anth.).
ελίπον aor. 2 κ λείπω.
έλίσάμην aor. 1 κ λίσσομαι.
Έλισοΰς, οΰντος о Элисунт (река в Элиде) Theocr.
έλισσάμην эп. — έλιοάμην.
έλισσέμεν эп. inf. praes. κ ελίσσω.
ελίσσω и είλίσσω, атт. έλίττω и είλίττω (imp/.
εΓλισσον,/ί/Λ ελίξω, aor εΐλιξα; pass.: aor. είλίχθην, pf.
είλιγμαι, ppf. είλίγμην) 1) кружить, крутить (στρόμβοι
κόνιν είλίασουσι Aesch.); 2) вращать, поворачивать: έ. βλέ-
φαρα Eur. оглядываться вокруг, озираться; έλίΕασθαι εν
τινι Нот. повернуться лицом к "кому-л.; έλιξάμενος καθ*
δμιλον Нот. повернувшись к толпе; έλίσσεσθαι ένθα
και ένθα Нот. поворачиваться с боку на бок; έ. (ν. Ι.
έρέσσειν) πλάταν Soph, грести, плыть; έν τούτοις έλίττε-
ται ή δόξα αληθής Plat, это и является областью пра-
вильного мнения; 3) катить (αίθήρ κοινόν φάος είλίσσων
Aesch.; Ήλιος ΐπποισιν είλίσσων φλόγα Eur.): έλίξασθαί
τι σφαιρηδόν Нот. бросить что-л. словно мяч; 4) нама-
тывать (πλόκαμον περί άτρακτον Her.; λίνον ήλακάτα Eur.):
τάς κεφάλας είλίχατο μίτρησι Her. головы они обвязы-
вали митрами; 5) обвивать, охватывать, окружать (δπ-
λοις Άργείων στρατόν Eur.): έλίξαι χεΤρας άμφι γόνυ τι-
νός Eur. обнять руками чьи-л. колени; ό περί πασαν
είλισσόμενος χθόνα Ωκεανός Aesch. обтекающий всю
землю Океан; 6) обдумывать (μητίν τίνα Soph. — ν. Ι.
έρέσσειν): τοιαΰθ' έλίσσων Soph, размышляя таким обра-
зом; 7) объезжать, огибать (περί τέρματα Нот.); 8) (тою.
έ. πόδα и έ. θιάσους Eur.) кружиться в пляске, водить
хоровод (είλίσσων χορός Eur.): Λατοΰς γόνον έ. καλλίχο-
ρον Eur. пышными плясками славить детей Лето; είλισ-
σόμεναι κύκλια κόραι Eur. ведущие хоровод девы; 9) скру-
чивать, свивать, свёртывать (το περιβόλαιον NT); med.
извиваться, быть извилистым (ποταμός είλιγμένος Hes.;
πόροι έλισσόμενοι Arst.; ό Νείλος έλίττεται προς την με-
σημβρίαν Diod.); 10) сплетать, вплетать: καλώς κακούς λό-
γους έ. Eur. искусно перемежать свои речи клеветой;
11) med. хлопотать, быть занятым, трудиться (έλισσόμε-
νος περί φύσας Ήφαιστος Нот.).
Έλίσυκοο οι гелисики (иберийское племя на побе-
режье между устьем Роны и Пиренеями) Her.
έλί-τροχος 2 вращающий колёса (σύριγγες Aesch.).
έλέττω и είλίττω атт. = ελίσσω.
έλέχθ-ην Anth. aor. 1 pass, κ ελίσσω.
έλί-χρϋσος ό гелихрис, иммортель (предполож. Не-
lichrysum orientale или Gnaphalium stoechas) Theocr.
έλκαίνω страдать от ран, быть раненным Aesch.
έλκέμεν(α^) эп. inf. praes. к έλκω.
έλκεσέ-πεπλος 2 влачащий (свою) одежду, т. е.
одетый в длинное платье (Τρωάδες Нот.).
έλκεσί-χειρος 2 влекомый вручную, ручной (τρύ-
πανα Anth.).
έλκε-χίτων, ωνος (Τ) adj. носящий длинный хитон
(Ίάονες Нот., нн).
έλκέω [intens. к έλκω] 1) тащить, влечь (νέκυν Нот.);
2) разрывать, растерзывать (κύνες έλκήσουσι Πάτροκλον
Нот.): έλκουμένης της κοιλίας Piut. при мучительных
резях в животе; 3) чинить насилие (έλκηθεΐσαι θύγατ-
ρες Нот.).
έλκγ)-8όν adv. таща, волоча (по земле) (μάχεσθαι
πύξ τε και έ. Hes.).
έλκηθ-μός ό насильственный увод, пленение Нот.
ελκημα, ατός τό захваченная добыча: ρΐψαί τι
κυνών ε. Eur. бросить что-л. на съедение собакам.
έλκητήρ, ηρος adj. тянущий: κτένες έλκητηρες Anth.
грабли или борона.
